Polecane produkty

Zakopana Polska za Bugiem to książka ze skargą tysięcy serc Polaków, ocalonych od ludobójstwa ukraińskiego na Wołyniu w 1943/44 r, wygnanych z miast i miasteczek, uciekających bierzeńców – ratujących życie.

Niewyobrażalne cierpienie i ból pozostawionych na miejscach mordów, często niepogrzebanych ciał najbliższych. Zostawione wsie, domy, cmentarze z świeżymi mogiłami i pod krzyżami przodków. Kościołami i kaplicami pełnymi skarbów katolickich, świętych obrazów, Madonn których w ucieczce nie miał kto zabrać. Często bosych i w jednym ubraniu, z dziećmi – bez bochenka chleba. Pożoga strawiła – odwieczne polskie wsie na Wołyniu - majątek pokoleń rozgrabili Ukraińcy. Zakopane skrzynie z dobytkiem – skrytki w pszczelich ulach – wydarli sąsiedzi. Co stało się z Polską, która przez VI wieków – trwała z całym dziedzictwem, historią i kulturą? Co z chlebną ziemią – zapuszczą stepem, zarośnie lasem, przeorzą kości?

Od 40 lat słuchając i zapisując żal pozostających przy życiu Polaków – z nimi zastanawiałem się.

Po odwiedzinach rodzinnej ziemi i miejsc – okazuje się: kamień na kamieniu nie leży, zagłuszyła dzicz lasu, wyprostowały jałowe ugory, drogi zaorane doły śmierci ukryte – nie ma niczego, nawet znaku – po polskich śladach życia.

Nie ma nic...

Kubek Wołyń 43 Pamiętamy, upamiętniający ponad 250 tysięcy zamordowanych przez Ukraińców polskich dzieci, kobiet i starców na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej w latach 1939-1947. W obliczu przemilczania i fałszowania historii musimy własną osobą świadczyć prawdę i pamięć dla naszych zamordowanych Rodaków, którzy do dzisiaj leżą w haniebnych dołach śmierci czekając na katolicki pochówek. 

• Rozmiar znakowania: 50mm x 50mm
• Miejsce znakowania: jedno miejsce
• kolor znakowania: biały
• Kolor wnętrza kubka: jasny niebieski
• Wysokość: 84mm
• Pojemność: 360ml
• Materiał: porcelit

Zapomniany ataman to ukazana w szerokim kontekście historycznym biografia Maksyma Tarasa Bulby-Borowcia (1908-1981), jednego z przywódców nacjonalistów ukraińskich na kresach południowo-wschodnich Rzeczpospolitej w latach II wojny światowej.W przeciwieństwie do takich postaci jak Stepan Bandera czy Roman Szuchewycz, ataman Bulba inaczej zapisał się w pamięci Polaków na Wołyniu. Był zdecydowanym przeciwnikiem metod stosowanych przez banderowców i potępiał ich zbrodnie.

Naszywka termozgrzewalna o średnicy 7 cm

I i II tom książki pt. "Sąsiedzi. Ostatni Świadkowie ukraińskiego ludobójstwa na Polakach" autorstwa Jacka Międlara.

Autor: Jacek Międlar– publicysta, redaktor naczelny portalu wPrawo.pl, autor książek "Moja walka o prawdę" i "Polska w cieniu żydostwa. Wielcy Polacy o Żydach". Od kilku lat realizuje autorski projekt "Spotkanie ze Świadkiem ukraińskiego ludobójstwa na Polakach".

Kilkutomowa książka "Sąsiedzi. Ostatni Świadkowie ukraińskiego ludobójstwa na Polakach", będąca zwieńczeniem tego projektu, to nie tylko przestroga przed zbrodniczym banderyzmem. To również pomnik trwalszy niże ze spiżu wybudowany Polakom pomordowanym na Wołyniu, w Małopolsce Wschodniej i na Zamojszczyźnie w latach 1939-1947. To też pomnik dla tych, którzy ocaleli i przez całe życie zmagali się z potworną traumą, której doświadczyli, widząc, jak ukraińscy sąsiedzi mordują ich rodziny. To pomnik zbudowany z najtrwalszego materiału – wspomnień, dokumentów, dowodów.

Dwa pierwsze tomy (spośród szykowanych 5-7) zawierają obszerne wprowadzenie autora oraz kilkadziesiąt wywiadów ze Świadkami ukraińskich zbrodni na Wołyniu, Zamojszczyźnie, Podolu, w Małopolsce Wschodniej (w tym na Podkarpaciu). Każdy z wywiadów okraszony został komentarzem opisującym spotkanie autora ze Świadkiem. Tomy zawierają także kolorowe zdjęcia Świadków i inne fotografie.

Świadek Roman Strągowski z Parośli na Wołyniu (t. I): Wpadli z siekierami i pierwszego bili ojca, musieli dosyć długo bić. A nas dzieciaków, jak nas położyli na ziemię, to ja nawet nie czułem, kiedy mnie siekierą uderzyli. Czułem tylko, jak mi ten pasek ściągał z rąk. Ale myślę, że jak zobaczą, że jestem żywy, to mnie zamordują. To udawałem trupa, ręce mi tak opadły, pamięć mi się urwała. Braciszek najmłodszy miał trzy latka. Mój braciszek jeszcze trzymał jakąś kromeczkę chleba, to go zabili z tą kromeczką chleba. Czas trochę leczy rany, ale te wspomnienia są najgorsze. W tej wiosce zginęło grubo ponad sto ludzi, dzieci, kobiety...Tylko dlatego, że byli Polakami.

Janina Johnson (z domu Tuszyńska) z Huty Mydzkiej na Wołyniu (t. II): Ukraińcy strzelali tylko wtedy, kiedy Polak uciekał. A tak to zabijali kosami, sierpami, siekierami, nożami, widłami kłuli... Ciała były zmasakrowane, w całości okrwawione, pokaleczone. A byli tacy z odrąbanymi nogami, rękami, głową. I tam dwie moje starsze siostry i ta młodzież z samoobrony układali te ciała i dopasowywali części. A ja jak to wszystko zobaczyłam, to krzyknęłam i zemdlałam.

Tom I: 406 stron; ISBN: 978-83-950962-5-9; wydawnictwo wPrawo.pl; rok wydania 2023.

Tom II: 400 stron; ISBN: ISBN 978-83-950962-6-6; wydawnictwo wPrawo.pl; rok wydania 2023.